قصه سعديه الصعيديه وميدو الاستايل..

طيب ليه بقى يا سعديه انتى حبيتى ميدو ولا ايه

سعديه بقى عماله تتكلم فى سرها

( ايه المياعه وجله الادب دى البت مفيش فى وشها خشى ولا ادب خالص والتانى ما

صدج ربنا ياخده شوفى فرحان جوى ازاى وفاتح حنكه ده جاته داهيه تاخده

وتاخدها اتلموا لتنين على بعض ماهو كل طير يتلم على الى شبهه اتنين جربانين )


ندى طبعا حاسه بيها وعارفه انها متنرفزه

ندى: مالك يا سعديه فيه ايه

سعديه : ماليش يا بت فيه ايه

ندى : لا شايفاكى متنرفزه اوى

سعديه : ليه ياختى شايفانى بشد فى شعرى ولا بجطع فى هدومى

بس انا ما بحبش جله الادب دى

ندى : فين قله الادب دى

سعديه : ليه ياختى مش شايفه السحليه والبرص الى جمبك

ندى : تقصدى ميدو وجنى

سعديه : ايوه ياختى زفت والعفريته بتاعته دى دى

البت ولا دانا فى زمانها الى ناجص بس يعملولها اغنيه وتجول فيها انا جنى انا جن جن

ندى:هههههههههههه تصدقى تنفع

سعديه:اه وبدل ما يجيبوا واحد يجولها عزيزه لا يجولها عفريته عفريته

ندى: هههههههههه بجد هيبقى كليب تحفه

سعديه : ربنا ياخده وياخد امثالها من البشر

دار الحوار طبعا طويل بين سعديه وندى

وميدو وجنى عايشين احلى جو رومانسى ووصلوا الى

ارض القاهره وكل واحد خد شنطته وروح بيتهم

سعديه وصلت بيت عمها وخبطت اعدت وقت طويل تخبط محدش بيرد

سعديه: يادى النيله همه عزلوا ولا ايه اما عرفوا نى جايه وممكن يكونوا ماتوا

يومهم اسود بعد مده فتحت مرات عمها

مرات عمها : اهلا يا سعديه حمد الله بالسلامه

سعديه: الله يسلمك يا مرات عمى ايه انتى مفتحتيش ليه على طول

مرات عمها : معلش انا مش سمعتك وعمك فى الشغل واولاد عمك فى المدارس والجامعه

المهم انتى عملتى ايه انبسطى فى الرحله

سعديه : يعنى الحمد لله يا مرات عمى كانت كويسه بس ربنا مايوريكى

يا مرات عمى على الى شوفته

مرات عمها : شفتى ايه يا سعديه احكيلى

سعديه: اه ما تصدجى انتى تسمعى الكلام ده عارفاكى شفت ناس يا بوى يا بوى ملط يا

مرات عمى جال ايه لابسين مايوه ومفيش مايوه من اساسه جله حيه وجله

خشى ولا الى بيعملوه ربنا ياخدهم

مرات عمها : هههه الحاجات دى عادى يا سعديه هناك

سعديه : عادى ايه الهى تولع فيهم جهنم ربنا ياخدهم لمعفنين الابراص الجعانه دى

المهم يا مرات عمى انا هريح شويه لغايه اما عمى يجى

مرات عمها : ماشى اما يجى عمك انا هصحيكى

دخلت سعديه تنام واما جه عمها صحيت وسلمت عليه

واعدت سعديه تحكيلهم على الى حصل فى الرحله وهمه ميتين من الضحك

عمها: بجد دى كانت رحله جميله يا سعديه

سعديه : ايوه ياعمى بس البت جنى ربنا يحرجها هى الى كانت منرفزانى وجيبالى شلل رعاش

عمها : انتى الى كنتى محبكاها شويه المهم جبتيلنا ايه معاكى

مرات عمها : ايوه صحيح جبتيلنا ايه سعديه فى سرها

( ومالكوا كده مسروعين انت ومرتك الفجريه دى جبتولنا ايه من كتر الفلوس الى

بتدوهالنا الهى تضربوا تفليسه تداينوا من بعدها )

اه يا عمى جبتلكوا حاجه كده بس على الكد عندكوا فى الشنطه

طلعوا الهدايا بتاعت سعديه وفرحوا بيها جدا لانها افتكرتهم

وبعد كده دخلت سعديه تنام علشان تروح الجامعه الصبح


تعالوا نشوف حصل ايه








الحلقه الجايه